نازنینم خواب خوشی داخل خیالم داشتم ای دور ترین هدف دنیای من
عزیزم گفتم که هستی و هستم با تو به جنگ درد هام میرم
***
تا چِش بَسِم وا کِردم ، عزیزم ؛ نه تو بیو نه دنیا م تنیا
توزه سره ره یا گوت نازارم ؛ م پاپتی ممونم د ریا
عزیزم به چشم بازو بسته کردنی نه تو دیگه بودی و نه دنیایی برام موند و من تنهای تنها
نازنینم گرد و خاک مسیر رفتنت بهم فهموند که با بیچارگی و پا برهنه در راه ها خواهم موند
***
شویا بی اساره چشیاته ناره
تَریکی و ظلمات ریا نا دیاره
شب های بی شتاره سیاهی و زیبایی و یکنواختی چشم تو رو نداره
تاریکی و ظلمات همه جا رو گرفته و راه و مسیر ها پیدا نیستند
***
نه تاو گوتنم هی نه سره اشاره نه ؛ دلی که بسوزیه خووَری بیاره
چی زمینی حوشکی که بیه فراموش ؛ نه میاره اوری که نمی بواره
نه توان گفتن دارم نه ، نه قادر به اشاره کردن ، و نه هیچ کسی که دلش بسوزه و خبری بیاره
مثل زمین خشکی که سال هاس فراموش شده نه ابری برای بارید برایش میاید
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
داره و آرِم آرِم قسم موحوره ایوار ، و خین گرمه اَفتو دنیا نَمَنه وا کَس
